ჩერდება ლექსი,
დრო აქვს სიჩუმის.
გათენებამდე კიდევ დარჩა საათი - ორი.
იქნებ მათხოვო შენი სიტყვა დილის შვიდამდე.
ვიდრე -
სიტყვაზე ვენდობი სიტყვას.
ვიდრე -
ხსოვნა სიკვდილივით სკამზე არ ჩამომიჯდება და
სხვათა სიტყვით, მესამე პირში დამიწყებს საუბარს.
ვიდრე -
სიკვდილისგან გამოთავისუფლებული დრო - სიცოცხლე -
საკიდარს მიღმა დარჩენილი საწვიმარივით არ დამრჩება.
ვიდრე -
ჩემი ბავშვობის თოჯინების სიჩუმეს ვთარგმნი და
საგულდაგულოდ არ ვიმალები, რომ დამავიწყდეს, სად ვარ.
ვიდრე -
აღარ დამაქვს ძველი კაბები ნაცნობ მკერავთან,
ვიკერავ ახლებს, (ოღონდ არა გულამოღებულებს),
ზურგმოხდილებს, რადგან მივდივარ და ვიცი -
თვალს გამომაყოლებ.
ნატო ინგოროყვა – © 2013. ყველა უფლება დაცულია.