ყველა მკვდარი გადაგიბრუნდება საფლავში -
მიწა დაიძვრება.
ერთხელაც
ყველა ცოცხალი ზურგს გაქცევს
გაკოტრდება სიტყვა - სამშობლო.
ერთხელაც
ვეღარ შეავსებ სისხლის ბანკით,
რადგანაც გახსოვს:
გადაიტანე სიტყვა - სიყვითლე.
ერთხელაც
სარკმელს ორპირი ქარი
ერთჯერადი გასროლის ხმით შემოგიხურავს.
ერთხელაც
მოგიკვდებოდი, მაგრამ
ვიცი - ამით ვერ დაგსჯი.
ერთხელაც
ვეღარ იქცევი აჩრდილად,
ეკრანზე გადატანილი შიშებით რომ შემაშინო.
ერთხელაც
ვეღარ ჩამკეტავ ელექტრონულ ციხესიმაგრეში,
შემოგყვები ცოდვის სიღრმეში,
ჩაგიხურავ ყველა ფანჯარას.
ერთხელაც
გეტყვი:
ეშმაკსაც წაუღიხარ.
ნატო ინგოროყვა – © 2013. ყველა უფლება დაცულია.