ჩაინიშნე.
მალე გაღვიძების დღე დადგება -
ორშაბათი.
ვცადოთ ამოვხსნათ
რა გვინდოდა სინამდვილეში.
რისკი აღარაა საზიარო,
აღარც ერთად ყოფნა - აუცილებელი.
სამყაროში ყველაფერი უჩვენოდ ხდება.
ჩავხუროთ ყუთი, მივაბაროთ მეხსიერება.
ნელა სუნთქავენ ქვები და
ღამეც უფრო საიმედოა გამჟღავნებისთვის.
გადავზომოთ მტკავლებით -
ტკივილები იზრდებიან.
თავისუფლებები გადავცვალოთ,
დავტოვოთ სინდისი ქუჩაში ძაღლივით.
ის ერთხელ მაინც აყმუვლდება ჩვენს კართან.
ნატო ინგოროყვა – © 2013. ყველა უფლება დაცულია.