არსებობს სიტყვა - ”გარდაცვალება”,
მე დამემართა სიტყვა - ”სიკვდილი”.
იგი ზურგიდან მოიპარა,
ალბათ, იქიდან არ ველოდი.
და რადგან სხვა გზა აღარაა -
გამარჯობა, სიკვდილო!
მთელი ცხოვრება
შენს შესახვედრად ვემზადებოდი.
შენზე შიში ყოველთვის გისწრებდა
უტყუარი ჭეშმარიტების სამი სიტყვით:
ყველაფერი კარგად იქნება, ნატო.
რადგან მოხვედი,
თვალებში ჩამხედე.
თვალის ფერი არ დამძველებია,
გიშერია და ავი თვალისგან მიცავს.
გელოდი,
ბაბუის ნაქონი ძველი თოფივით
ბუხრის კუთხეში მეგულებოდი.
მამა ხშირად გვიმეორებდა:
ერთხელ თავისით გავარდებაო.
დაგიმახსოვრე შიშნარევი მემკვიდრეობით
და ჩემს ძარღვებზე გამოგკიდე კარუსელივით.
არსებობს სიტყვა - ”გარდაცვალება”,
მე დამემართა სიტყვა - ”სიკვდილი”.
საცალფეხოა ბილიკი შენკენ,
გზა დავიწროვდა.
„ ღმერთო, მიეცი ყველას საკუთარი სიკვდილი“.
რაინერ მარია რილკე
ნატო ინგოროყვა – © 2013. ყველა უფლება დაცულია.