უკან დაბრუნება

შერიგებისთვის

რა ერქვა ნეტავი იმ პალესტინელ გოგოს -

ჩემს ვერგაჩენილ შვილებს დავარქმევდი.

თუმცა

სახელი არ ვიცოდი,

გეძახდი:

ჰაიფა,

ფირუზე,

ამალა,

ატიფა,

სალმა,

ზაჰრა.

რამდენჯერ მიზანში ამოგიღო,

შიშის ყველა ლოცვა გავიხსენე.

რა გამჭირვალეა სირცხვილი,

როცა არ გყოფნის გამბედაობა.

თავშერცხვენილია ჩემი სიმამაცე შენთან,

რადგან მეგონა,

გული გადავაფარე:

სამშობლოს,

კაცს,

გულს.

რა ერქვა ნეტავი იმ ისრაელელ ბიჭს,

სიკვდილი თვალებში რომ დაუმიზნე.

უკან დაბრუნება