Гэта не падобна
да ценю, што варушыцца на сьцяне,
і не падобна да звычайнага сну,
дзе можна зьмяніць дату сьмерці,
пераблытаўшы лічбы.
І гэта ня тое,
калі словы – апэльсінавы фрэш
ці
гарачы, вязкі шакаляд,
што драпае горла.
І ня тое,
калі ня хочаш злучыць
і вымавіць словаў,
бо думаеш – так застануцца.
Гэта ня ростань
з надпісам:
“Налева пойдзеш – няшчасьце знойдзеш,
направа пойдзеш – няшчасьце знойдзеш”.
Гэта проста дарога,
дзе стома возьме цябе на сьпіну
і, калі больш не захочаш паміраць адна,
няважна хто,
няважна чаму,
няважна дзе
прыйдзе да цябе і чалавечым голасам
нязмушана й лёгка
скажа:
я з табой.
მთარგმნელი:ალესია ბაშარიმოვა
ნატო ინგოროყვა – © 2013. ყველა უფლება დაცულია.