...І пакуль я была вандроўніцай,
хацела ўва сьне разгадаць таямніцу
і таемна хацела любоў разгадаць.
Вывучала як яна пішацца
паводле артаграфічнага.
У тлумачальным
знайшла яе вызначэньне.
Слоўнік сынонімаў падказвае,
што яе можна назваць па-рознаму.
Слоўнік замежных словаў кажа,
што яна існуе і ў іншых мовах.
Слоўнік геаграфічных назваў паведамляе,
што яна распаўсюджаная паўсюль.
Энцыкляпэдыя вядомых людзей
выявіла:
усе на яе перахварэлі.
Нягледзячы на ўсе тлумачэньні,
я не спазнала цябе,
хоць ты паказала мне,
што ты ня проста шчасьце –
ты веды пра шчасьце;
што кожны раз цябе трэба
каштаваць асьцярожна,
як слодыч,
якім частуесься ўпершыню;
што калі ад цябе адны пытаньні
і ніякіх адказаў,
то трэба сысьці
і
з табой застануцца толькі словы,
бо іх існаваньне
засьведчанае.
Яны хаваюць сакрэт.
“...і калі жыцьцё працягваецца,
і ў цябе ёсьць гісторыя
і той, каму можна яе расказаць...”
Далей – як у фільме...
Канец.
მთარგმნელი:ალესია ბაშარიმოვა
ნატო ინგოროყვა – © 2013. ყველა უფლება დაცულია.